De a-holes zijn weer terug in het vervolg van het ruimte-actiespektakel: Guardians Of The Galaxy Vol.2
Het verhaal gaat over Peter Quill (Chris Pratt) met zijn teamleden die hun missie voortzet terwijl ze meer over hun verleden te weten komen en komt Peter zijn vader tegen en begint hij mysteries over zijn verleden te ontrafelen.
Ik zal gelijk met de deur in huis vallen: Dit deel is niet zo goed als het eerste deel. Het verrassende deel van het eerste deel is eraf, maar de humor is nog altijd aanwezig.
Het 80’s stijltje is natuurlijk ook weer aanwezig in de film, mede met behulp van de geweldige soundtrack die deze keer ook weer fenomenaal is en heel herkenbaar.
Hoogtepunten van de film, zijn de kleurrijke explosies, de schattige maar ook heel grapppige Baby Groot, de cgi en het feit dat er iets meer emotionele en gewaagde scenes zaten in de film, die ook weer heel goed werken.
Het was ook heel erg fijn dat we wat meer zagen van Gamora’s zus Nebula in actie. Ook al haten ze elkaar in deze film; je ziet alsnog dat er een goede band onstaat verder aan in de film.
Dit geldt ook voor Yondu (Michael Rooker). We kregen ook van hem wat meer te zien en we konden ook wat zien van zijn verleden.
Een minpunt in de film is wel dat je na ongeveer een uur in de film nog steeds niet echt een idee hebt waar de film over gaat, en de film wordt gewoon erg geforceerd met grappen (dit zie je vooral in de 3rd act van de film), alsof de makers verplicht waren om bepaalde grappen in die bepaalde scene te doen, wanneer die juist heel erg emotioneel zou moeten zijn.
Al met al is Guardians Of The Galaxy Vol. 2 een heel leuke film en heb ik de hele film met een glimlach op mijn gezicht naar de film gekeken, maar ook heel hard moeten lachen om Baby Groot.
Blijf ook even tijdens de aftiteling zitten voor 5 post credit scenes.
Waardering: 4 sterren
Schrijfer: Tristan Somers – Het Filmpaleis
Het verhaal gaat over Peter Quill (Chris Pratt) met zijn teamleden die hun missie voortzet terwijl ze meer over hun verleden te weten komen en komt Peter zijn vader tegen en begint hij mysteries over zijn verleden te ontrafelen.
Ik zal gelijk met de deur in huis vallen: Dit deel is niet zo goed als het eerste deel. Het verrassende deel van het eerste deel is eraf, maar de humor is nog altijd aanwezig.
Het 80’s stijltje is natuurlijk ook weer aanwezig in de film, mede met behulp van de geweldige soundtrack die deze keer ook weer fenomenaal is en heel herkenbaar.
Hoogtepunten van de film, zijn de kleurrijke explosies, de schattige maar ook heel grapppige Baby Groot, de cgi en het feit dat er iets meer emotionele en gewaagde scenes zaten in de film, die ook weer heel goed werken.
Het was ook heel erg fijn dat we wat meer zagen van Gamora’s zus Nebula in actie. Ook al haten ze elkaar in deze film; je ziet alsnog dat er een goede band onstaat verder aan in de film.
Dit geldt ook voor Yondu (Michael Rooker). We kregen ook van hem wat meer te zien en we konden ook wat zien van zijn verleden.
Een minpunt in de film is wel dat je na ongeveer een uur in de film nog steeds niet echt een idee hebt waar de film over gaat, en de film wordt gewoon erg geforceerd met grappen (dit zie je vooral in de 3rd act van de film), alsof de makers verplicht waren om bepaalde grappen in die bepaalde scene te doen, wanneer die juist heel erg emotioneel zou moeten zijn.
Al met al is Guardians Of The Galaxy Vol. 2 een heel leuke film en heb ik de hele film met een glimlach op mijn gezicht naar de film gekeken, maar ook heel hard moeten lachen om Baby Groot.
Blijf ook even tijdens de aftiteling zitten voor 5 post credit scenes.
Waardering: 4 sterren
Schrijfer: Tristan Somers – Het Filmpaleis